Wstęp c.d.
Szacuje się, iż 1/3 produktów spożywanych przez ludzkość jest zależna bezpośrednio lub pośrednio od zapylenia przez owady (źródło internetowe nr. 4, Kotłowski 2007). W strefie klimatu umiarkowanego ok. 78% gatunków roślin uprawnych jest zapylanych przez owady, przy czym za ponad 80% zapyleń odpowiada A. mellifera (źródło internetowe nr. 4, źródło internetowe nr. 5, Kotłowski 2007). Rośliny owadopylne masowo oblatywane przez pszczoły wydają plon większy o kilka do 90%, co w skali świata przekłada się na roczne zyski szacowane na ok. 265 miliardów euro, natomiast w samej Unii Europejskiej na ok. 22 miliardy euro (Trzybiński 2015b). Ponadto pszczoła miodna dostarcza człowiekowi szereg cennych produktów: miód, wosk, pyłek, pierzgę, propolis, jad oraz mleczko pszczele, lecz ich łączna wartość nie przekracza 10% wartości ekonomicznej uzyskiwanej dzięki zapyleniu roślin uprawnych (źródło internetowe nr. 5, Kotłowski 2007).
Pierwotnie człowiek zainteresował się pszczołą miodną ze względu na produkowany przez nią miód, gromadzony w gnieździe w znacznych ilościach (Gupta i in. 2014). Pochodzący z okresu od 10 do 15 tysięcy lat p.n.e. rysunek naskalny z groty w Arana koło Walencji w Hiszpanii przedstawia postać, która z wykorzystaniem dymu odbiera miód z gniazda dziko żyjących pszczół w szczelinie skalnej znajdującej się na pewnej wysokości (Karwan 2012). Pierwsze udokumentowane próby hodowli pszczół miodnych miały miejsce w Egipcie, ok. 2 tysiące lat p.n.e. (Karwan 2012, Gupta i in. 2014). Używano wówczas uli wykonanych z gliny i mułu rzecznego, kształtem przypominających rury (Gupta i in. 2014).